Mea Sariang

27.10
Wij mochten uitslapen tot half acht jippie. Langs de hoogste berg gereden "Doy Inthanon" 2665 meter hoog met het langste grottestelsel van het land. Bij Chang Thong een tradiotionele Thaise tempel " de Wat That Si Chom Thong Wora Wham" (kleinere naam hadden ze niet) bezocht.
Er werd een cerimonie gehouden in Pali (latijns) de orginele taal van het Boeddhisme. Weer heel wat anders. Verder op pad naar het volgende Nat.park het is een zeldzaam bebostgebied. De Karen verstigde zich hier meer dan tweeduizend jaar geleden in de onttoegankelijke wouden. Ze trokken naar hogere streken om opium te verbouwen. In de jaren '70 mocht er geen opium meer verbouwd worden. De boeren hadden nu geen inkomsten meer. De koning starte een project om de beschermde dorpsbewoners andere bronnen van inkomsten te bieden. Waar bij de teelt van bloemen,fruit en bloemen werd bevorderd. Verder hebben wij nog een stop gemaakt in een enorme groot dennenbos waar dennen van verschillende landen gepland zijn. Wel lekker om even weer je benen te strekken.
28.10
Van Mae Sarerang naar Mae Hong Son.
Mooie uitzichten onderweg we gaan de bergen in. Vanmorgen mistig en een stuk koeler (plusminus 29o) nog geen zonnetje. Twee maal gestopt voor mooie uitzichten voordat we in Mae Hong Song aankwamen. De stad der "Drie misten". Vele Myanmarese en andere stammen leven in dit gebied met rijstvelden, watervallen en dichte bossen. Veel rugzaktoeristen bezoeken deze omgeving om bij de bergstammen te kunnen komen. Vandaag 1 tempel bezocht boven op een berg. Deze keer niet hoeven te joggen, maar luxe in de auto over een smalle steile weg met haarspeldbochten omhoog. Aangekomen bij de "Wat Pra That Doi Kong Mu (iets kortere naam) die vaak verborgen blijft achter een dikke mist. Vandaar de naam. Wij hadden geluk want de zon was inmiddels doorgebroken. Wij konden prachtig het dal en Mae Hong Song zien liggen. De tempel werd ruim honderd jaar geleden gebouwd, nadat de laatste koning van Chang Mae dit voormalige kamp van olifantenvangers tot stad had uitgeroepen. Het is een witte Brimaande Chidi. De boeddha's zijn eenvoudiger met een andere gezichtsuitdrukking als wat wij voorheen hebben gezien.
Na de lunch opweg naar de Longnack vrouwen. Via smalle wegen door het oerwoud en smalle riviertjes waar we door heen moesten. Een van de meest verontrustende toeristische attrachties in dit gebied.
De longnack vrouwen met hun gezin zijn van de stam Padang die uit Myranmar (Birma) zijn gevlucht wegens de onderdrukking aldaar.
De vrouwen dragen tot 30cm hoge koperen ringen om hun nek. Van jongs af aan wordt er steeds een ring aan toegevoegd. De ringen drukken eerder de sleutelbeenderen en de ribben naar beneden dan dat de nek wordt uitgerekt. Ze kunnen de ringen nooit afdoen anders breken zij hun nek. Helma en Marijke hebben 10 namaakt ringen om hun nekgekregen. Het was geen pretje kunnen we vertellen.
Weer optijd in ons resort dus plonzen maar. Het resort staat midden in een prachtige tuin vol bloemen en vogels. Floor kan zijn geluk niet op.
Ook de tokke heeft ons geluk gebracht want hij heeft 7 keer geroepen tokke tokke.
29.10
Hipperdepiep hoera onze Floor is 66 jaar. Natuurlijk vanmorgen voor hem gezongen net als de volgels in het resort die hem een serenade hebben gegeven. Onze Nita had een leuk idee om naar een van de vele Nt.parken te gaan waar een vissengrot was. Natuurlijk waren wij het daar direct mee eens, nu even geen tempels. Het park leek op het paradijs. Vol bloemen enorme grote bomen, vogels en vlinders. Vanuit de grot zwommen de vissen (de een nog groter als de ander) naar de kleinere riviertjes door het park. Heel vredig was het. Natuurlijk hebben wij Floor zijn verjaardag gevierd met een lekker kopje koffie en koekjes.
Floor had een tradiotionele Lalu muts op zijn hoofd want tenslotte was hij jarig.
Opweg naar Pai door de bergen, het groene dak van Thailand. Met 1365 bochten. Doordat we zo hoog klommen moets de airco uit en hadden we natuurlijke airco door dat de raampjes open waren. Niet alleen prachtige uitzichten hebben we mogen bewonderen maar ook de berg stammen zoals de Karen, Lisu Lahu en Akha hebben we bezocht. Wij hebben een dorpje van de Luhu bezocht tegen een berghelling aan. Ook hier heeft de tijd niet stil gestaan. Naast echte hutjes van hout stonden er ook stenen huisjes. Maar ook de hutjes van hout hadden een schotel naast hun huis wie heeft er geen t.v. Zelfs de kinderen poseerden graag voor je wel voor wat bath.
Bijna aan het eind van de dag nog de originele ,door de Japaners gebouwde brug, die in de tweede wereldoorlog gebouwd is gezien.
Vandaag zitten wij in ons laatste resort van de rondreis en gaan morgen naar Chang Mae met de nachttrein die ons weer naar Bangkok brengt.
Nu gaan we Floor zijn verjaardag vieren met kadootjes en een borrel.
Hierna zijn wij echt aan een rust periode toe om als onze indrukken te verwerken aan het strand van Hua Hin.